Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2022

Απάντηση στον αριστερό μισανθρωπισμό: Το έμβρυο ζει και νιώθει

Ο δυστοπικός εφιάλτης της νέας αριστεράς (βλ. τρίτο κύμα φεμινισμού) έγινε πραγματικότητα, έχοντας επιδείξει μία κλιμακωτή επιθετικότητα τα περασμένα χρόνια. Πλέον μία σταράτη κουβέντα εναντίον κάποιας υπερπροστατευμένης μειονότητος σε στέλνει στο δικαστήριο, ενόσω μαινόμενα στίφη συναισθηματικά αποτυχημένων ατόμων (μεσούσης της υπογεννητικότητος που καταβροχθίζει γοργά το εθνικό μας κουφάρι) ηδονίζονται με το δικαίωμα στην θανάτωση εκατοντάδων χιλιάδων Συνελλήνων, πριν καν δουν το φως της ημέρας, προτού απολαύσουν το θεόδοτο δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως. Όχι. Το έμβρυο είναι ξεχωριστός άνθρωπος με ίδια ψυχοβιολογική συμπεριφορά﮲ όχι εξάρτημα της μητέρας του.

 Το έμβρυο αποτελεί μιτωτική εξέλιξη του (κυττάρου) ζυγωτού, το οποίο αφενός προήλθε από σύζευξη ωαρίου με σπερματοζωάριο, αφετέρου αποτελεί ολότελα νέο οργανισμό, γενετικά μοναδικό και ανεπανάληπτο. Μετά τις φάσεις του μοριδίου, του διστίβου και τριστίβου εμβρυϊκού δίσκου, ήδη από το τέλος της 3ης εβδομάδος από την σύλληψη, η καρδιά του εμβρύου αρχίζει να χτυπά1. Κατά την 3η εβδομάδα, από το έξω βλαστικό δέρμα του, διαμορφώνεται και ο νευρικός σωλήνας, ο οποίος εξελίσσεται στον νωτιαίο μυελό και τα τμήματα του εγκεφάλου2. Συγχρόνως, από την νευρική ακρολοφία, αναπτύσσονται επίσης τα περιφερικά γάγγλια και νεύρα, προοιωνίζοντα μία εν δυνάμει πρωτογενή αισθητικότητα. Έχει αποδειχθεί ότι αυτή η αισθητικότητα γίνεται συνειδητή (π.χ. υποκειμενική αντίληψη πόνου) τουλάχιστον από την 24η εβδομάδα, καθώς αναπτύσσονται οι νευρωνικές διασυνδέσεις ανάμεσα σε υποθάλαμο και εγκεφαλικό φλοιό3. Βέβαια, αντανακλαστικές κινήσεις του εμβρύου ξεκινούν από την 6η και κορυφώνονται ήδη στην 12η εβδομάδα4. Σε αυτό το σημείο (11η -12η εβδ.) μιλούμε για μωρό που δεν ξεπερνά το μέγεθος μιας γροθιάς, αλλά τα εξωτερικά και εσωτερικά του γνωρίσματα έχουν εν πολλοίς σχηματιστεί ως αναλογίες και απομένει κυρίως η αύξησή του σε διαστάσεις. 

Παρά ταύτα, ένας εγωπαθής δικαιωματάκιας επικαλείται πολλές σοφιστείες για να αποδείξει ότι η δολοφονία του εμβρύου είναι θεμιτή την 98η ημέρα, ενώ την 99η ημέρα όχι και τόσο. Σε αυτά τα πλαίσια, ειδικά όταν υπεισέρχεται η πολιτική ορθότητα, τα επιστημονικά δεδομένα ενίοτε παρατίθενται κατά το δοκούν. Γι’ αυτό κρίνεται αναγκαία η ηθική-οντολογική αποδόμηση της αμβλώσεως. Άλλωστε, μπορεί να μην είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες όμως όσοι και όσες υπερασπίζονται με φετιχιστική θέρμη την κανονικότητα της αμβλώσεως, θα πρέπει να μας απαντήσουν σε ένα καίριο ερώτημα: έχουν αναλογισθεί το ενδεχόμενο να αποτελούν οι ίδιοι/ες προϊόντα μιας αποτυχημένης εκτρώσεως;

Οδυσσεύς



Πηγές:

1) Hornberger LK, Sahn DJ. Rhythm abnormalities of the fetus. Heart. 2007;93 (10): 1294-300

2) Keith L.Moore και T.V.N Persaud (2008). “Η ανθρώπινη διάπλαση: εμβρυολογία κλινικού προσανατολισμού”, Broken Hill, 8th edition. στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πασχαλίδη (ISBN: 9603998068), σελ.474

3) NCBI: PubMed:  Padilla N. Lagercrantz H. “Making of the Mind” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31922622

4) Vaughan, Christopher (1996). “How Life Begins: The Science of Life in the Womb”. New York: Times Boooks (ISBN 978-0-8129-2103-8), σελ.207-209  


Αναδημοσίευση άρθρο από το Antepithesi.gr