Υπάρχει λύση για την παιδεραστία;

Η αντιμετώπιση της παιδεραστίας στην χώρα μας είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολύ την κοινή γνώμη και που ήρθε και στην επικαιρότητα με τις ειδήσεις για την υπόθεση του παιδεραστή του Κολωνού που βίαζε και εξέδιδε 12χρονο κορίτσι. Η υπόθεση αυτή έχει ήδη πάρει τον δρόμο προς την δικαιοσύνη. Όμως δεν είναι η μοναδική. Στα χέρια των αρχών υπάρχει μία λίστα με 213 άτομα τα οποία επί πληρωμή συνευρέθηκαν με το κοριτσάκι και που σιγά σιγά δημοσιοποιούνται τα στοιχεία τους. Πέραν αυτής της λίστας, υπάρχουν κι άλλες ειδήσεις που αφορούν την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών ακόμα και από άτομα που στο παρελθόν είχαν συλληφθεί για τον ίδιο λόγο, όπως έγινε με το περιστατικό του 63χρονου στον Άγιο Παντελεήμονα...

Οι ειδήσεις αυτές (που βεβαίως δεν είναι μόνο αυτές) άνοιξαν την συζήτηση για την αυστηροποίηση των ποινών για το έγκλημα της παιδεραστίας. Κάποιοι ζητούν η ισόβια ποινή να είναι όντως ισόβια και οι εγκληματίες να παραμένουν για όλη τους την ζωή ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθώντας να εξαργυρώσουν την λαϊκή οργή για τους παιδεραστές ξεκίνησαν να μιλούν για το ενδεχόμενο χημικού ευνουχισμού. 

Στην πρώτη περίπτωση, εξ αιτίας της συμφόρησης των φυλακών έχει θεσπιστεί ο νόμος Παρασκευόπουλου όπου εγκληματίες, ακόμα και βαρυποινίτες αποφυλακίζονται πολύ πριν εκτίσουν την πλήρη ποινή τους επειδή... δεν χωρούν στις φυλακές (!)

Σε ό,τι αφορά την δεύτερη περίπτωση σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει σε χώρες που εφαρμόζεται ήδη, ο χημικός ευνουχισμός μπορεί να προκαλέσει κάποια μείωση στον αριθμό των παιδεραστών που επαναλαμβάνουν την πράξη τους, όμως αυτό δεν είναι εξασφαλισμένο καθώς υπάρχει πάντοτε και ένα ποσοστό υποτροπιασμού. 

Μπορεί όμως να υπάρξει λύση για τους παιδεραστές; Ήδη από το καλοκαίρι του 2013, η πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ελένη Ζαρούλια, είχε θέσει ερώτηση στην βουλή και στον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης της Νέας Δημοκρατίας, Χαράλαμπο Αθανασίου, σχετικά με την επαναφορά της θανατικής ποινής για τους παιδεραστές.

Στην τοποθέτησή της ζήτησε να ενημερωθεί αν η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, είναι διατεθειμένη να εξετάσει την επαναφορά της θανατικής ποινής για τους δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων κατά ανηλίκων κάτω των 13 ετών.

Ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης ήταν κατηγορηματικός στην απάντησή του λέγοντας πως «το δικαίωμα στη ζωή αποτελεί βασική αξία σε μια δημοκρατική κοινωνία και η κατάργηση της θανατικής ποινής είναι ουσιώδους σημασίας για την προστασία αυτού του δικαιώματος και για την πλήρη αναγνώριση της εγγενούς αξιοπρέπειας των ανθρώπων». 

Πόσα εγκλήματα εναντίον αθώων παιδιών θα είχαν αποφευχθεί, αν είχε γίνει ουσιαστικός διάλογος πάνω σε αυτό το ζήτημα; Πόσα μέλη, φίλοι και συνεργάτες της σημερινής κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης θα είχαν καταδικαστεί αν είχε γίνει δεκτό το αίτημα για την επαναφορά της θανατικής ποινής από το 2013; Ίσως τώρα να έγινε φανερό ποιους εξυπηρετεί ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και ο λόγος για τον οποίο αρνούνται να συζητήσουν για το ζήτημα της επαναφοράς της θανατικής ποινής για τους παιδεραστές…

Λ. Μαυροθαλασσίτου