Της Κατερίνας Μ.
Τα αρχέγονα Ιδανικά τείνουν και αυτά μοιραία να εκλείψουν, οδηγώντας με νομοτελειακό τρόπο τον Άνθρωπο στην καταστροφή. Η αιτία για αυτήν την σήψη είναι ότι ο Άνθρωπος λησμόνησε...
Ευρισκόμενος στο επίκεντρο μιας επίθεσης κίβδηλων αξιών, έπαψε να αφουγκράζεται τις μεγάλες αλήθειες που η προγονική ψυχή του κληροδότησε, για να χαράξει με την σειρά του το ιστορικό του πεπρωμένο.Ο "κώδικας" αυτός, όμως, δεν είναι δυνατόν να πάψει να υπάρχει, καθώς δεν αποτελεί ανθρώπινο κατασκεύασμα. Πρόκειται για την προσέγγιση της προαιώνιας κοσμικής πραγματικότητας, που μοιραία ενυπάρχει εντός μας. Είναι η σπίθα εκείνη που αναζωπυρώνει την φλόγα της φυλετικής μας ψυχής, δείχνοντας το μονοπάτι της Αιώνιας και Αθάνατης Ιδέας μας. Εντός του περικλείονται όλες οι μεγάλες διδαχές. Αυτές οι "κοσμικές αρχές", απαύγασμα της προγονικής μας σοφίας, που αιώνες πριν κατόρθωσε να συλλάβει και να κατανοήσει σε βάθος τον τρόπο επιβίωσης, εξέλιξης και συνέχειας του ανθρώπινου όντως, σε μια κατάσταση απόλυτης αρμονίας με το Γίγνεσθαι και την Μητέρα Φύση. Η αναλλοίωτη αυτή πραγματικότητα, η προερχόμενη από την Θεία Πρόνοια, δεν είναι άλλη από τον Φυσικό Νόμο, που υπαγορεύει στο ανθρώπινο ον να εναρμονίσει την ζωή του και την κοινωνία του με όσα αυτός ορίζει.
Είμαστε αναπόσπαστο μέρος της Φύσεως, αλλά ταυτόχρονα και όντα κοινωνικά. Ζωντανά κύτταρα μιας συγκεκριμένης εθνοφυλετικής ομάδας και κατ' επέκταση οργανικό κομμάτι ολόκληρου του φυσικού κόσμου. Δεν αποτελούμε μεμονωμένες ατομικές υπάρξεις, όπως διαλαλούν οι πάσης φύσεως αντιφυσικές θεωρίες, καθώς σε αυτή την αδιάσπαστη ολότητα μετέχουμε και αλληλεπιδρούμε δραστικά. Για την απρόσκοπτη και ομαλή εξασφάλιση της ύπαρξης και της ευημερίας μας, όμως, υπάρχει η απαραίτητη προϋπόθεση τόσο η ψυχή μας, όσο και η κοινωνία να διέπονται από αρμονία και τάξη, κάτι που επιτυγχάνεται μέσω της ομοψυχίας και της φυλετικής ομοιογένειας. Η κάθε φυλή βρίσκεται σε άμεση σύνδεση με την Γη της, δηλαδή με τον τόπο εκείνο που οι πρόγονοι της έζησαν μέσα στους αιώνες και συνέβαλαν στην ανάπτυξη της ίδιας και του πολιτισμού της, ορμώμενοι από συγκεκριμένες παραδόσεις και βιολογικά χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, ενάντια σε διάφορες ισοπεδωτικές απόψεις, επισημαίνεται το αυτονόητο, δηλαδή ότι η φύση δεν δημιούργησε ποτέ τους ανθρώπους "ίσους". Αντίθετα, απέδωσε στον κάθε άνθρωπο διαφορετικά γνωρίσματα, με την διαφορετικότητα αυτή να προέρχεται τόσο από τις επιδράσεις του κοινωνικού περιβάλλοντος, όσο και από το αιμάτινο προγονικό ποτάμι που κυλάει στις φλέβες του, δηλαδή από τα γονίδια που κληρονόμησε από τις προηγούμενες γενεές και τα οποία διαμορφώνουν μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, την φυλετική καταγωγή και τα ιδιαίτερα φυλετικά του στοιχεία. Αυτή η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων συνεπάγεται ότι ούτε οι διάφορες φυλές είναι δυνατόν να είναι ίσες μεταξύ τους, καθώς ο Δημιουργός απέδωσε στην καθεμία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, υπαγορεύοντας με αυτό τον τρόπο την διαφορετικότητα και την ξεχωριστή της ταυτότητα. Σε αυτήν ακριβώς την αναμφισβήτητη αλήθεια βασίζεται και η σθεναρή μας αντίσταση ενάντια σε κάθε είδους φυλετική επιμειξία, η οποία στην ουσία συνιστά την απόλυτη καταστροφή του μεγαλειώδους και σοφού φυσικού οικοδομήματος.
Διαμέσου αυτής της εναρμόνισης ανθρώπου και κοινωνίας με τον Φυσικό Νόμο, μέσα από την τάξη και την πειθαρχία, εξασφαλίζεται το υπέρτατο αγαθό της Ελευθερίας. Σύμφωνα με τον μεγάλο Έλληνα φιλόσοφο Ηράκλειτο, "Νόμος είναι η Πειθαρχία στην θέληση του Ενός", εννοώντας το "Κοσμικό Πνεύμα" που διαποτίζει ολόκληρη την πλάση. Ο άνθρωπος δεν δύναται να υπερβεί την ίδια του την φύση, ούτε βέβαια και να αποκτήσει μεγαλύτερη "ελευθερία", ξεπερνώντας τα όρια που θέτει η Κοσμική Τάξη. Εντούτοις, όταν οι νόμοι της κοινωνίας βρίσκονται σε αρμονία με όσα εκπορεύονται από το νόμο της Φύσεως, η ίδια διέπεται από απόλυτη τάξη και ισορροπία, προσφέροντας στα μέλη της αληθινή ελευθερία, κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση αντιφυσικών νόμων, που προκαλούν χαοτικές καταστάσεις, περιορίζοντας τις ανθρώπινες ελευθερίες.Σύμφωνα με την ηρακλείτεια ρήση, που μιλάει για πειθαρχία στην θέληση του "Ενός", επισημαίνουμε ότι δεν αναφέρεται σε κάποια ανθρώπινη υποκειμενική γνώμη, παρά μόνο για συμπόρευση με τον υπέρτατο και προαιώνιο Φυσικό Νόμο. Επειδή πολύ συχνά συμβαίνει να διαστρεβλώνεται σκοπίμως το πραγματικό νόημα της έννοιας της "πειθαρχίας", πρέπει να γίνει σαφές ότι σε καμία των περιπτώσεων δεν αναφέρεται στην τάση υπακοής, αποδοχής ή άκριτης και αναντίρρητης εφαρμογής των αποφάσεων ή των επιθυμιών κάποιου μεμονωμένου ατόμου ή συλλογικότητας, καθώς μια τέτοια κατάσταση όχι μόνο την στοιχειώδη ελευθερία των μελών της ομάδας δεν θα εξασφάλιζε, αντίθετα θα δημιουργούσε άτομα καταπιεσμένα και άβουλα.
Η πραγματική πειθαρχία αναφέρεται, πρωτίστως, στην ικανότητα κάθε μέλους της ομάδας να εξασφαλίσει την φυσική τάξη πρώτα εντός του, στην ίδια του την ψυχή, δηλαδή να επιτύχει μια σχέση αρμονίας μεταξύ της Κοσμικής Αρχής και του εσώτερου εαυτού του, του "Ηγεμονικού", όπως πολύ εύστοχα τον αποκαλούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Εφόσον ο εσωτερικός μας κόσμος, το "είναι" και η συνείδησή μας, έρθει σε απόλυτη ισορροπία με τους νόμους της Μητέρας Φύσης, τότε μόνο επιτυγχάνεται η γνήσια πειθαρχία, η οποία μπορεί εν συνεχεία να διαχυθεί σε ολόκληρη την κοινωνία.
Εντούτοις, σε μια εθνοφυλετική ομάδα που χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια, λαμβάνει χώρα και μια ακόμα σύνδεση μεταξύ της "ψυχής" των μελών της. Η ομοψυχία αυτή των μελών που απαρτίζουν την ευρύτερη ομάδα, δηλαδή η "ενιαία ψυχή" της συλλογικότητας, εναρμονίζεται και αυτή με τους όρους και τις αρχές του Δημιουργού, εξασφαλίζοντας την πειθαρχία σε ένα πιο διευρυμένο επίπεδο, παύει να αφορά μεμονωμένες υπάρξεις και επεκτείνεται σε ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο.
Σαφώς, μια κοινωνία με αυτά τα χαρακτηριστικά διέπεται και από ιεραρχία, στην κορυφή της οποίας βρίσκονται εκείνοι που μπορούν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν τις βασικές πτυχές της Κοσμικής Αρχής, οι οποίοι με την σειρά τους, ως οι καταλληλότεροι φορείς και εκφραστές της, θα την μεταλαμπαδεύσουν σε ολόκληρη την κοινωνία και στα μέλη της. Αυτό σημαίνει ότι με τον τρόπο ζωής και την στάση τους θα μετουσιώσουν τον Φυσικό Νόμο σε πράξη, μετατρεπόμενοι στο πρότυπο της καλύτερης, ανθρώπινης έκφρασης του.
Σε αυτό το κοινωνικό πρότυπο άπαντες, όντας συνειδητοποιημένοι σχετικά με τον ρόλο τους, αντλούν ικανοποίηση από τον κοινό τους σκοπό, που εκφράζεται μέσω ενός διαρκούς αγώνα με στόχο την διαφύλαξη της φυσικής τάξεως. Η έννοια της "τάξεως" σε μια κοινωνία συνίσταται στο ότι ο καθένας γνωρίζει και αποδέχεται την θέση και τον ρόλο του εντός της, γεγονός που κάνει πολύ έντονο το αίσθημα της ελευθερίας, αφότου το άτομο βρίσκεται στη θέση που του αρμόζει, επιτελώντας το έργο εκείνο για το οποίο είναι κατάλληλος.
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε τα λόγια του Αριστοτέλη, ο οποίος έλεγε ότι: "Η φυσική ελευθερία είναι η ελευθερία της προσωπικότητας του δημιουργικού για την κοινότητα ανθρώπου". Ειδικότερα, ο μεγάλος σοφός αναγνώριζε την ελευθερία μόνο στον "δημιουργικό άνθρωπο", εννοώντας εκείνον που έχει συνείδηση των καθηκόντων του απέναντι στην κοινωνία και ενεργεί σύμφωνα με αυτά. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η έννοια της "ελευθερίας" έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την δέσμευση προς την κοινότητα. Όποιος, συνεπώς, διακατέχεται από αυτό το αίσθημα απέναντι στην κοινότητα, αναγνωρίζοντας δηλαδή τους ηθικούς δεσμούς που τους συνδέουν, είναι πράγματι ελεύθερος, καθώς η ελεύθερη δράση του δεν μπορεί ποτέ να κατευθύνεται εναντίον των κανόνων της κοινωνίας, παρά μόνο να βρίσκεται σε αρμονία με αυτούς. Πρόκειται, λοιπόν, για μια κοινωνία που δεν ευνοεί την ανάπτυξη χαοτικών νοοτροπιών, με αποτέλεσμα να εκλείπουν οι άσκοπες συγκρούσεις, που υπό άλλες συνθήκες θα έθεταν σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία της.
Επανερχόμενοι στον Εφέσιο φιλόσοφο, θα αναφερθούμε σε μια ακόμα θεμελιώδους σημασίας ρήση του, σύμφωνα με την οποία: "Ένας άνθρωπος ισοδυναμεί με χιλιάδες, εάν είναι άριστος". Με θεμέλιο λίθο, λοιπόν, την αξιοκρατία, οι "Άριστοι" και κυρίως αυτόν ο "Ένας" άνθρωπος, δηλαδή εκείνος που ηγείται της ευρύτερης ομάδας και έχει διακριθεί για τις ηγετικές του ικανότητες, την τόλμη, το ήθος, καθώς και για την βαθιά του γνώση και αντίληψη σχετικά με τον Φυσικό Νόμο, δίνουν την κατευθυντήρια γραμμή για την επιβίωση και την συνέχεια της ομάδας στο χωροχρονικό γίγνεσθαι. Ως εκ τούτου, όταν η θέληση του Ανθρώπου και κατ' επέκταση ολόκληρης της εθνοφυλετικής ομάδας εναρμονιστεί με την θέληση του "Ενός", σύσσωμη η κοινωνία οδηγείται στην ευημερία και στην περαιτέρω ανάπτυξη της, εξασφαλίζοντας την μελλοντική της ύπαρξη και εξέλιξη.
Ο "Αρχηγός" αποτελεί τον κύριο εκφραστή της ομοψυχίας και της ενότητας της ομάδας, αλλά ταυτόχρονα και τα μέλη της είναι φορείς και εκφραστές αυτής της "ενιαίας ψυχής". Στην ουσία πρόκειται για την αγαστή συνύπαρξη της απόλυτης ομοιομορφίας με την διαφορετικότητα, γεγονός που εξασφαλίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ατόμου, αναδεικνύοντας την ταυτότητα του στην αυθεντική της μορφή.
Βέβαια σε μια τέτοια συλλογικότητα δεν είναι δυνατόν να έχουν όλα τα μέλη που την απαρτίζουν το ίδιο επίπεδο αντίληψης όσον αφορά τον Φυσικό Νόμο, και αυτό εξαιτίας της διαφορετικότητας που τα διέπει. Ωστόσο, όταν ως μεμονωμένες υπάρξεις έχουν πλήρη αυτογνωσία και συνείδηση των γνώσεων τους, καθώς και σεβασμό στο γεγονός ότι ο Κόσμος διέπεται από κάποια ιεραρχία ώστε να διασφαλίζεται η τάξη, δείχνουν εμπιστοσύνη στους ανωτέρους τους, ακολουθώντας τις κατευθυντήριες γραμμές που τους δίνονται, για το κοινό καλό της ίδιας της κοινωνίας.
Η ίδια η Φύση και οι νόρμες που την διέπουν, οι ρίζες των οποίων χάνονται στα βάθη των αιώνων, αποδεικνύουν με τον πλέον τρανταχτό τρόπο γιατί στην κοινωνία δεν είναι καθόλου λειτουργικά συστήματα που θέλουν τον άνθρωπο να υπακούει και να υποτάσσει την θέλησή τους στις γνώμες της "μάζας", που συχνά εξυπηρετούν ατομικά και ιδιοτελή συμφέρονται, αδιαφορώντας στην πραγματικότητα για την ομαλή λειτουργία της. Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε ανάλογα συστήματα συντελούνται, με αφανείς τρόπους, τα πλέον παράλογα και νοσηρά γεγονότα εις βάρος του ευρύτερου συνόλου. Πολλάκις, δε, έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι η πλειοψηφία τελικά δεν μπορεί να αντικαταστήσει "Ένα Άτομο", καθώς όπως έχει ειπωθεί πολύ εύστοχα και κατά το παρελθόν: "Εκατό τρελά μυαλά δεν αξίζουν ένα σωστό και εκατό δειλοί δεν θα κατορθώσουν ποτέ να πάρουν μια ηρωική απόφαση". Άλλωστε, μόνο δειλός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάποιος, που αρνείται να αναλάβει τις προσωπικές του ευθύνες για τα λόγια και τα έργα του, αναζητώντας συνενόχους.
Είναι πασιφανές ότι η πληθώρα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα αποτελεί την έκφραση της αποσύνδεσης του Ανθρώπου από τον Φυσικό Νόμο. Οι εχθροί των Εθνών, οι κάθε λογής επαγγελματίες "αντιρατσιστές" και οι "προοδευτικές" ιδεοληψίες τους δεν τρέφουν κανένα σεβασμό στην διαφορετικότητα. Αντιθέτως, οραματίζονται μια ουτοπική κατάσταση, παράγοντας πολτοποιημένα κοινωνικά μορφώματα, δίχως ταυτότητα ιστορία και πολιτισμό.
Ο Δημιουργός έπλασε τον Κόσμο με έναν τρόπο συγκεκριμένο, η αναμφισβήτητη πραγματικότητα του οποίου είναι οι φυλές, τα έθνη και οι λαοί, και όχι απλά τα άτομα. Πρόκειται για το Θείο Έργο, το οποίο διέπεται από απόλυτη ισορροπία και αρμονία. Έτσι, οποιαδήποτε αποκοπή από την αιώνια Κοσμική Αλήθεια, δεν μπορεί να επιφέρει τίποτα άλλο, εκτός από χάος και παρακμή.
Εν αντιθέσει, η δική μας Ιδεολογία, σεβόμενη βαθύτατα το μεγαλειώδες φυσικό δημιούργημα, καθώς επίσης και την μυστηριακή σχέση που ενώνει κάθε ανθρώπινο ον με την Μητέρα Φύση και κατ' επέκταση με την Πατρώα Γη του, αντιλαμβάνεται ότι το "λύσιμο" αυτού του ζωτικού δεσμού αποτελεί μέγιστη ύβρη, η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην διάλυση του Ανθρώπου. Για αυτό επιδεικνύουμε σεβασμό σε όλες τις φυλετικές ομάδες, ως μέρος του φυσικού συνόλου, που θέλουν να εξελιχθούν και να προοδεύσουν, δίχως να απολέσουν την φυλετική τους ιδιαιτερότητα και την πολιτιστική τους παράδοση.
Αγωνιζόμαστε για μια υγιή, οργανική κοινότητα, επαναστατώντας ενάντια σε ολόκληρη την παθολογική δομή της αστικής νοοτροπίας, του φιλελευθερισμού, των αριστερίστικων θεωριών, του άκρατου υλισμού, του ατομικισμού. Μαχόμαστε για την επικράτηση της Ιδέας μας, καθώς αποτελεί την μοναδική εναπομένουσα ελπίδα για την επιβίωση και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης, όσο και της ανθρωπότητας εν γένει. Είναι μια επιτακτική ανάγκη της εποχής, για την αναγέννηση των Λαών, των Εθνών και των Πατρίδων.
Μια Επανάσταση σε όλα τα πεδία, δίχως συμβιβασμούς με την παρούσα κατάσταση, που στοχεύεις στην πλήρη αντικατάσταση όλων των ολέθριων στοιχείων της, με νέα πρότυπα και υγιή ιδανικά. Μια Επανάσταση για να αποκτήσει ο Κόσμος την φυσική του ισορροπία, που είναι απαραίτητη για να συνεχίσουν όλα τα είδη να εξελίσσονται, η λύση για την φυσική μας ύπαρξη και την βιολογική μας επιβίωση. Μια ολοκληρωμένη φιλοσοφία και στάση ζωής, που προσαρμόζεται στις χρονικές περιστάσεις ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου. Πιο απλά, πρόκειται για την κατανόηση και την εφαρμογή της Φρονήσεως της Φύσεως.
Με φλογερή πίστη στις Ευρωπαϊκές Αξίες και Παραδόσεις, διατηρούμε ζωντανό το ένστικτο για Υγεία, Αρμονία, Δύναμη, Ομορφιά και Πνευματικότητα, χαρακτηριστικά που αναδύονται σε όλο τους το μεγαλείο μέσα από την ίδια την πλάση. Και όσο το ένστικτο αυτό παραμένει ζωντανό στην Γη των Πατέρων μας, η δύναμη της Ιδέας μας θα μένει ακατάλυτη. Μια άρτια Κοσμοθεωρία, για μια ορμητική ώθηση για Ζωή. Απόσταγμα Σοφίας, Αισθητικής και Πολιτισμού, όπως διαμορφώθηκε από τους προγόνους μας στο πέρασμα των αιώνων, ποτισμένο με το αίμα και το πνεύμα τους.
Κατερίνα Μ.
Περιοδικό Μαίανδρος, ΤΕΥΧΟΣ 13